ผลงานใหม่ของ Deck 13 เจ้าของผลงาน The Surge หันมาจับเกม Action RPG ทั่วไปกับเขาบ้าง เลยออกมาเป็น Atlas Fallen เกมนี้ แต่มันจะมีอะไรดี หรือน่าสนใจหรือไม่ วันนี้มาดูรีวิวของเรากัน

เรื่องราวแบบเหล้าเก่าในขวดใหม่อีกครั้ง ของคนไร้ชื่อที่บังเอิญได้กลายเป็นฮีโร่

เรื่องราวของ Atlas Fallen เล่าถึงเทพผู้ต้องการพลังอย่าง The Essence ซึ่งพลังดังกล่าว ดันเติบโตและเก็บเกี่ยวได้บนโลกมนุษย์ เทพ Thelos เลยพยายามหาวิธีทำลายล้างโลกมนุษย์ด้วยการค่อย ๆ เก็บเกี่ยวพลังไปพร้อม ๆ กับวางแผนก่อการใหญ่ ในขณะที่ Nyaal วิญญาณลึกลับที่มีพลังได้สร้างถุงมือวิเศษขึ้นมา และขังตัวเองไว้ในนั้นจนกลายเป็นถุงมือพูดได้ (คุ้น ๆ ใช่หรือไม่ ?) และผู้ที่ได้พลังนั้นมาครอบครอง กลับเป็นตัวเอกไร้นาม (ที่ในเกมใช้ชื่อ The Unnamed) ที่กำลังเผชิญหน้ากับกองทหารรุกราน และต้องเอาตัวรอดจากไฟสงคราม แน่นอนว่าภารกิจครั้งนี้ ทั้งการเอาตัวรอดจากหายนะสงคราม และหายนะระดับโลกแดนดินจึงได้เริ่มต้นขึ้น

อาจจะถือว่าเป็นจังหวะเวลาที่ค่อนข้างพอเหมาะพอเจาะไปเสียหน่อย เมื่อ Atlas Fallen ดันมีพล็อตแบบถุงมือวิเศษพูดได้อย่าง The Gauntlet อยู่ในเกม เพราะเมื่อช่วงต้นปี เกมของ Square Enix อย่าง Forspoken ก็มีพล็อตจำพวกกำไลโบราณพูดมากแบบนี้อยู่ เพียงแต่ว่าถุงมือโบราณในเกมนี้ไม่ได้พูดมากน่ารำคาญเท่า และฉากหลังของเกมก็ไม่ได้พาผู้เล่นไป Isekai ต่างโลกแบบ Forspoken ด้วย ดังนั้นถ้าจะมีจุดเหมือนก็น่าจะแค่การมีวัตถุแปลก ๆ ปากมากในเลเวลที่ต่างกันเล็กน้อย

แต่ถึงอย่างนั้นก็ตาม เนื้อหาที่ Atlas Fallen ตั้งใจจะนำเสนอมันก็ไม่ได้มีอะไรใหม่เลย มันยังคงเป็นเรื่องราวของคนไร้นามที่จับพลัดจับผลูกลายมาเป็นวีรบุรุษ หรืออาจจะเป็นตัวกำหนดโชคชะตาอะไรสักอย่าง ซึ่งในเกมนี้ก็ยังคงเป็นเรื่องของบ้านเกิดเมืองนอน หรือแผ่นดินใหญ่อยู่ดี รวมไปถึงทางผู้สร้างเอง เขาก็ไม่ได้คิดที่จะพยายามนำเสนออะไรที่มันใหม่ไปมากกว่านี้ด้วย ด้วยรูปแบบการเล่าเรื่องที่ตรงแบบสุด ๆ บวกกับบทสนทนาที่เหมือนขาดการขัดเกลา ตลอดเวลาการเล่น เราจะเห็นบทสนทนาง่าย ๆ ไม่ลึก ไม่ซับซ้อน ไม่คมคาย อารมณ์เหมือนกับเขียนบทมาให้มันจบ ๆ ไป ซึ่งถามว่ามันดีไหม มันก็อยู่ในระดับที่สนุกไปกับมันได้ แต่ก็ไม่ใช่ของใหม่ที่เราจะต้องว้าวกันอย่างแน่นอน ทำให้เนื้อหาของ Atlas Fallen เป็นอีกครั้งที่เราต้องใช้คำว่า "เหล้าเก่าในขวดใหม่"

ระบบการนำเสนอและเกมเพลย์การเล่นที่ตกยุคแบบสุด ๆ

น่าเสียดายสำหรับใครที่ผิดหวังในส่วนของเนื้อเรื่องและจะมาหวังกับ Gameplay เราขอดักคอไว้ตั้งแต่ตอนนี้เลยว่า น่าผิดหวังไม่ต่างกัน จึงไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมบางคนยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าปีนี้มีเกมนี้ออกวางจำหน่ายด้วย 

สำหรับ Atlas Fallen นั้น ใช้เกมเพลย์แบบที่แฟน ๆ คุ้นเคยกันดีนั่นคือ Open World ผสมกับความเป็น Action RPG ที่แทบจะไม่มีอะไรใหม่ใส่เข้ามาด้วยเลย แต่การนำเสนอระบบแบบต่าง ๆ นั้นจะถูกเปลี่ยนแปลงไป แต่ส่วนมากก็คือการหยิบเอาบางระบบนั่นแหละมาดัดแปลงใหม่ ใส่เป็นของตัวเอง ในแง่ของระบบเกมเพลย์การเล่น ใครที่เล่นเกม Action RPG มาเยอะ ๆ จับแปปเดียวก็น่าจะรู้เรื่อง มันคือเกมที่เราจะได้ออกลีลาวาดลวดลายต่อสู้กับเหล่ามอนสเตอร์โดยเกมนี้เราจะได้ใช้ถุงมือที่มีพลังโบราณเป็นอาวุธ และมี Stance การต่อสู้ให้เลือกใช้สองแบบด้วยกันคือ Sandwhip และ Dunecleaver แต่เราสามารถสลับไปมาระหว่าง 2 Stance นี้ได้ง่าย ๆ ด้วยการคลิกซ้ายหรือคลิกขวาง่าย ๆ โดยแบบ Sandwhip จะมีความรวดเร็วและความคล่องตัวที่สูงกว่า ส่วนแบบ Dunecleaver จะมีพลังโจมตีสูงกว่าแต่ช้ากว่า

นอกจากนั้นตัวละครยังมีหลอด Momentum ที่เปรียบกับเกมอื่น ๆ แล้ว มันก็คือหลอดมานาสำหรับกดร่ายสกิลต่าง ๆ แต่สำหรับเกมนี้ก็ดูไม่มีค่าความสำคัญอะไรเลย นอกเสียจากการกดใช้เพื่อออกท่าโจมตีพิเศษที่มีความรุนแรงมากขึ้น โดยการเก็บหลอด Momentum นี้ก็ได้จากการโจมตีปกติทั่วไปตามสูตรเกมเดิม ๆ ไม่มีอะไรแปลกใหม่ 

ระบบการต่อสู้ของเกมนี้ นอกจากอาวุธสองโหมดแล้ว อีกสิ่งหนึ่งคือระบบ Essence Stone การใส่หินนี้ให้กับตัวละคร จะทำให้การโจมตีรูปแบบต่าง ๆ ได้รับการอัปเกรด เช่นต่อยเป็นพายุหมัดทอร์นาโด หรือใช้ค้อนออกมาสองอันพร้อมกัน โดยหิน Essence Stone ก็ได้ทั้งจากการทำภารกิจหลัก และภารกิจรองต่าง ๆ และมันมีรูปแบบทั้งหมดที่เราสามารถเก็บได้ แต่เอาจริง ๆ ถึงเวลาเล่น เราก็จะเจอแบบที่ชอบอยู่แค่ไม่กี่อย่างเท่านั้นแหละ และบางสกิล ใส่ซ้อนกันก็ใช่ว่ามันจะทำงานพร้อมกันได้ดี สรุปก็คือแทบไม่มีความจำเป็นจะออกไปเก็บให้ครบ หาอันดี ๆ สักชุด แล้วอัปเกรดใช้งานไปเรื่อย ๆ ก็เพียงพอแล้ว

และเวลาต่อสู้กับมอนสเตอร์ ส่วนมากก็จะเป็นรูปแบบเดิม ๆ คือการพยายามหลบหลีกการโจมตีของศัตรูและสวนกลับเท่านั้น การจะหาหีบไอเทมที่เป็นวัตถุดิบสำหรับการอัปเกรดถุงมือหรือ Essence Stone ก็คล้ายกันหมด ทำให้เกมเพลย์นั้นรู้สึกซ้ำซากจำเจอย่างถึงที่สุด ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไมสตูดิโอที่เคยสร้างเกมเจ๋ง ๆ อย่าง The Surge ถึงมามือตกเอา และดูเหมือนเป็นเกมที่ไม่ได้รับความใส่ใจในการพัฒนาเลยแม้แต่น้อย

โลกของเกมถูกนำเสนอเป็นแบบ Open World ก็จริง แต่ก็ไม่ได้กว้างขวาง หรือมีพื้นที่อะไรให้เราสำรวจมากมายนัก แต่จุดที่ต้องขอชม และชื่นชอบเป็นการส่วนตัวคือเรื่องของการเดินทางภายในเกมที่มีความคล้าย Forspoken อยู่อีกส่วน โดยในเกมนี้ หากเหยียบอยู่บนพื้นดินปกติ ก็จะเป็นการเดินทางแบบทั่วไป แต่ถ้าเมื่อไรที่เราเหยียบไปบนพื้นทราย ตัวละครของเราจะเปลี่ยนรูปแบบการเคลื่อนไหวไปเป็นการขี่ทราย เหมือนกับการขี่เซิร์ฟบอร์ดบนน้ำทะเล เท่ใช้ได้ และที่สำคัญคือ เป็นการทำให้การเคลื่อนไหวของตัวละครค่อนข้างลื่นไหลกว่าที่คิด แต่ก็นั่นแหละ เพราะสุดท้ายมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรมาก หากเดินทางบ่อย ๆ ในระยะไกล การใช้ Fast Travel ดูจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่าอยู่แล้ว

ที่น่าปวดใจก็คือ เกมนี้ขายความเป็น Open World ในระดับหนึ่ง แต่โลกของเกมมันช่างอ้างว้าง เงียบเหงา ไร้ซึ่งความน่าสนใจใด ๆ ด้วยความที่อยากจะขายฉากหลังเป็นเมืองท่ามกลางทะเลทรายอยู่แล้ว นอกเสียจากซากปรักหักพัง และเมืองที่ค่อนข้างแห้งแล้ง เกมก็ขาดความน่าสนใจในการออกสำรวจอย่างสิ้นเชิง ชนิดที่ว่าถ้าไม่มีเควสท์หรือภารกิจใด ๆ ให้ทำก็แทบจะไม่อยากออกสำรวจ อยากจะดิ่งเนื้อเรื่องให้มันจบ ๆ ไป แถมดีไม่ดี บางคนอาจจะเล่นไม่จบด้วยซ้ำ

ถ้าให้มองหาข้อดีนั้น อาจจะพอบอกได้ว่า Movement และบางช่วงของเกมก็สนุกดี จากการออกแบบระบบการเคลื่อนที่บนทราย และความสามารถในการ Double Jump หรือ Air-Dash แต่เกมอื่นเขาก็มีระบบแบบนี้กันอยู่แล้ว เพียงแต่เกมนี้เอามาใช้และทำให้มันสนุกได้ในบางช่วง ซึ่งก็นั่นแหละครับ ทุกอย่างล้วนตกยุค ผิดที่ผิดทางไปหมด ยิ่งภารกิจเนื้อเรื่องนี่ยิ่งงงหนัก ว่าทำไมต้องให้เราทำอะไรซับซ้อน เช่นการไปหาเศษถุงมือมาอัปเกรด รวมไปถึงไม่บอกตำแหน่งที่ชัดเจนด้วย ปล่อยให้ผู้เล่นคลำหากันเอง รับรองว่าใครเบื่อง่าย เจอเส้นเรื่องภารกิจหลักเข้าไป โอกาสเลิกจากตรงนี้ สูงมาก ๆ..

หากเกมนี้ได้รับการโปรโมทที่ดังกว่านี้ มันอาจจะโด่งดังขึ้นมาในฐานะเกมยอดแย่ก็ได้ ซึ่งก็ดีแล้วที่มันไม่ดัง และเราคงอยากบอกคุณผู้อ่านที่สนใจเกมนี้ว่า เก็บเงินไว้รอซื้อเกมอื่น ๆ ยังน่าจะดีกว่ากดเกมนี้มาเล่น ต่อให้ลดราคา เราก็ไม่แนะนำ..